Living Buildings – raport o przyszłości biurowców (i miast)

Z ogromną przyjemnością informuję, że w ramach współpracy między infuture hatalska foresight institute i Skanska opublikowaliśmy właśnie raport – Living Buildings – poświęcony przyszłości budynków biurowych.

Projekt ten realizowaliśmy przez ostatni rok, także z Wydziałem Architektury Politechniki Gdańskiej, którego studenci stworzyli projekty biurowców przyszłości według opracowanych przez nas scenariuszy. To naprawdę ogromna wartość tego raportu – projekty, które powstały są naprawdę na światowym poziomie, niezwykle kreatywne, czasem kontrowersyjne, wszystkie na pewno skłaniające do dalszej dyskusji.

Seedizen – jeden z budynków stworzony w ramach współpracy z Politechniką Gdańską. Całkowicie samowystarczalny, będący formą przetrwalnikową dla gatunku ludzkiego w wypadku kataklizmu (energetycznego, naturalnego, zagrożenia terrorystycznego). Budynek pozwala na przeżycie wewnątrz przez nieograniczoną ilość czasu przy założeniu swojego przyrostu o 1% rocznie. Budynek samodzielnie m.in. oddycha, trawi, żywi się i broni, filtruje powietrze w zewnętrznym płaszczu elewacji, produkuje żywność, recyklinguje odpady i oczyszcza wodę.

Łącznie w raporcie zawarliśmy 5 scenariuszy:

Dla ludzi i przez ludzi – biurowce cechować będzie otwartość i użyteczność uwzględniająca w jeszcze szerszym stopniu wiek, płeć, doświadczenia i potrzeby różnych grup społecznych (np. specjalne klatki schodowe, ułatwienia dla osób starszych, pokoje dla matek z dziećmi etc.).

W symbiozie z naturą –  zakłada, że w przyszłości wszystkie budynki i miasta obligatoryjnie będą musiały korzystać z rozwiązań bazujących na tzw. zielonej infrastrukturze. Dominować będzie tzw. projektowanie biofiliczne (biophilic design) już dziś wprowadzające do środowiska pracy elementy natury, która zacznie stanowić integralny element przestrzeni na zewnątrz i wewnątrz budynków.

Niezależność i samowystarczalność – opiera się na założeniu, że w przyszłości każdy budynek stanie się autonomiczną jednostką, tj. będzie mógł funkcjonować niezależnie od zewnętrznej infrastruktury. Wszelkie zagrożenia zewnętrzne nie będą miały żadnego wpływu na komfort użytkowników budynków.

Adaptacja i elastyczność – zakłada, że budynki będą w stanie nie tylko rosnąć czy się rozwijać (np. dzięki zastosowaniu organicznych surowców mających własne systemy komórek umożliwiających ich podział i przyrost), lecz także oddychać czy oczyszczać powietrze. Zmieni i rozszerzy się również ich zastosowanie, a przestrzenie będą mogły pełnić rozmaite funkcje – zależne zarówno od potrzeb pracowników, jak i pory dnia czy pory roku.

Niewidzialna architektura – zakłada, że budynki stają się „niewidoczne” dla mieszkańców miast. Nie dość, że wtapiają się w otoczenie i nie zakłócają przestrzeni, to na dodatek – wykorzystując najnowsze rozwiązania i technologie – znikają niejako z miast. Scenariusz ten jest również odpowiedzią na zmniejszającą się powierzchnię w miastach i bałagan architektoniczny oraz wiąże się z coraz silniejszym nastawieniem na poszanowanie dziedzictwa kulturalnego i krajobrazu miejskiego.

Jednocześnie muszę podkreślić, że każdy ze scenariuszy potrzebuje inną ilość czasu, żeby mógł być zrealizowany. Najbardziej oddalony w czasie jest scenariusz Niewidzialna Architektura – ze względu na nie w pełni rozwinięte jeszcze możliwości technologiczne, najbliżej nas Dla ludzi i przez ludzi – wpisujący się w niezwykle silny aktualnie trend inkluzywności i różnorodności (por. wykres poniżej).

Opracowanie: infuture hatalska foresight institute, 2017.

Legenda:
foresight zone – perspektywa długoterminowa (20-50 lat)
innovation zone – perspektywa średnioterminowa (5-20 lat)
reactive zone – perspektywa krótkoterminowa (1-5 lat)
new normal – trendy aktualne, wiodące

Rysując scenariusze, analizowaliśmy wiele czynników zmian, które widoczne są już dziś i które jednocześnie mają wpływ na to, jak będzie wyglądała przyszłość. Oprócz automatyzacji pracy, uwzględniliśmy m.in. takie czynniki, jak wyczerpywanie się zasobów, kryzys energetyczny, brak kontaktu z naturą, gospodarka oparta na wiedzy, kultura innowacji, nomadyczny styl życia czy wreszcie zagrożenie terrorystyczne i spadające poczucie bezpieczeństwa.

Renata Nowakowska, Innovation Manager, Skanska: Praca dewelopera jest zawsze związana z patrzeniem w przyszłość. Tworzymy budynki, które wypełniają miasta i służą społecznościom przez długie lata. Dlatego od dawna zadawaliśmy sobie pytanie, co przyniesie przyszłość i jakie czynniki zmian będą miały największe znaczenie. Projekt z instytutem pozwolił nam popatrzeć dalej – wiele lat do przodu. Zarówno praca nad raportem, jak i jej wynik dał nam wiele inspiracji oraz wiedzy niezbędnej do rozwoju oraz tak ważnej dla nas innowacyjności. 

Raport można pobrać za darmo ze strony: infuture.institute/livingbuildings/ w dwóch wersjach: pełnej i skróconej oraz dwóch wersjach językowych: polskiej i angielskiej. Mam nadzieję, że będzie dla Was nie tylko ciekawy, ale przede wszystkim inspirujący i prowokujący do głębszych przemyśleń na temat tego, gdzie jesteśmy dziś i dokąd zmierzamy.