Wbrew pozorom, nic innego jak outdoor/ indoor, tyle że w miejscach dotychczas niewykorzystywanych. Zakładają, że każda (dosłownie) przestrzeń to nośnik (ang. ambient = otaczający). Jako termin ambient media po raz pierwszy pojawił się w zachodniej prasie branżowej w 1997 roku. Jako medium wykorzystywane znacznie wcześniej. Do pierwszych ambientowych formatów należą podkładki pod piwo, wózki sklepowe, dystrybutory paliwa.

Popularna zwłaszcza w Australii reklama na niebie (tzw. skywriting – na zdj.) wykorzystywana jest od lat 20. ubiegłego wieku. Skomplikowane jako branża (wielość dostawców). Systematyzacja nośników odbywa się na bieżąco – to, co dziś jest ambient jutro jest już mainstream. Wzrost rynku napędzany jest chęcią (i koniecznością) wyróżnienia się.
Targetowanie: na podstawie stylu życia i sposobu spędzania wolnego czasu (behawioralne, a nie demograficzne). Przykłady: baseny, papier toaletowy, wyciągi krzesełkowe, toalety, czoła ludzi, bilety kolejowe etc. Tłumaczenie: brak.